September 2003: Bram, Johan en ik hebben gisteren rond onze camping in Randa lekker ingelopen (op circa 2500m) en vannacht geslapen in Zermatt. We nemen de eerste kabelbaan naar Trockener Steg (3920m), alwaar je door een door de rotsen gebouwde tunnel zo het skigebied inloopt. Daar aangekomen, lekker in het zonnetje en temidden van tientallen andere klimmers, gaan de stijgijzers onder en gaan we aan het touw. Eerst licht dalen en dan nog maar een 200 hoogtemeters. Ze zijn niet moeilijk, de hoogte is onze enige tegenstander. Op de vrij brede top wat gekletst met een Ier, die alles alleen en met prehistorisch materiaal doet.
We nemen nog twee topjes meer oostwaarts mee, om dan terug te keren en op zoek te gaan naar onze overnachtingsplaats. In Zermatt wordt geen nauwkeurige topografie van de Italiaanse kant verkocht (zucht) en we moeten het in de opkomende wolken doen op een 1:50.000 kaart. Het keerpunt naar de hut vinden we laat en over de 'Grande Ghiacciaio di Verra' (wat is Italiaans toch een mooie taal) dalen we af naar de Rifugio Guide della Val d'Ayas (3420m).
Als we 's avonds de imposante Grappavoorraad achter de bar bezichtigen, vraagt de waard welke we willen. Bram vraagt direct 'the best'. Het deurtje onder de bar gaat open en er komt een etiketloze 2 literfles uit. 'Della casa', glundert de waard, en na 3 glaasjes slaap je heeeeerlijk!
M'n eerste echte vierduizender!