September 2005: We hebben een dagje ingelopen en sportgeklommen rond de camping in Acquafraggia alla Cascate en zijn nu aangeland in Il Rifugio Luigi Gianetti (2534m). Gianetti was de eerstbeklimmer van ons doel: de Piz Badile.
Na wat aanloopwerk via een enorme puinbak vol granietblokken komen we onderaan de rotsen en binden we in. Pieter-Jan leidt en al gauw komt het zonnetje en wordt het heerlijk en gevarieerd klauterwerk. Het is regelmatig zoeken of we de graat linksom of rechtsom moeten doen, of juist erbovenop. Het is continu rotsklimwerk rond niveau 5b. Zonder veel problemen vorderen we en vlak voor de top kijken we opeens over de rand de diepte van de klassieke Noordwand in. Hoogtevrees is hier ongewenst. De top bestaat uit een massief gespleten stuk graniet, Johan is al boven, Pieter-Jan komt aan. We overzien de hele graat van de Bergell-kam en lunchen.
De afdaling is spannend: het is een stuk of tien touwlengtes abseilen. Loodrecht en dus forse kans op steenslag; ondanks onze helmen is voorzichtigheid geboden. De verschillende fixseilen vertrouwen we niet, rafelig, bekneld tussen rotsen, met vele bandschlinges. Nee, we doen alles op eigen materiaal en offeren ter versteviging van de abseilpunten een paar bandslinges op.
Na zeker 2 uur geconcentreerd afdalen, zijn we terug in de puinbak. We besluiten door te lopen naar de auto, waardoor het al met al een lange dag wordt. Deze eindigt op een camping bij het meer van Lugano, en in een restaurant dat we helemaal leegeten en -drinken. Italië is fantastisch.