September 2009: Gisteren zijn we vanaf de camping in Trafoi via Solda en met hulp van een kabelbaan naar Rifugio Casati (3269m) gekomen. We willen vroeg op pad, maar ontbijt is hier pas om half zeven, uitslapen dus. De tour naar de Cevedale is vrij rechttoe rechtaan, je ziet de top vrijwel de hele tour voor je liggen en verbaast je over de troep op de Vedretta del Cevedale gletscher. Achteraf pas lees ik dat het prikkeldraad er ligt sinds de eerste wereldoorlog, toen dit het Oostenrijks-Italiaanse front was. Nu is het hele Ortlergebied Italiaans.
Een half uur voordat we op de top zijn, komt er al een groepje klimmers terug. Als we enigzins verbaasd informeren naar de condities, wijzen ze onze ijsschroeven aan en zeggen dat het zonder echt niet te doen is, ze hebben de top niet gehaald. Wij gaan door, ik hoop een beetje op geschroef, maar aangekomen bij een inderdaad vrij stijl en verijsd stukje net boven de randspleet stappen we er met hulp van slechts een pickel vrij eenvoudig overheen. Tijdens een drinkpauze op de top zien we een buurtop, de Cima Cevedale II. In het Duits heet 'ie de Zufallspitze en dat doet ons besluiten 'm mee te pikken.