September 2003: De Castor doen Bram, Johan en ik op een prachtige dag vanuit de Rifugio Guide della Val d'Ayas (3420m). Over de Grande Ghiacciaio di Verra stijgen we naar de voet van de klim. Zigzaggend gaan we de berg op, soms over sneeuwrandjes van maar een stijgijzer breed, met diep zicht in de naastliggende gletscherspleet. De hete zomer heeft meterslange ijspegels doen ontstaan aan de randen van de gletscherspleten, prachtig.
Dan de uitdaging van de dag: een 60° stijl ijsveldje, 30 meter diagonaal omhoog, onderaan een gapende spleet. Voor ons de eerste ijs-ervaring, buiten wat experimenteren op cursussen. We besluiten aan het touw en achter elkaar aan te klimmen. Een ijsschroef onderaan zetten en van daaruit voorklimmen lijkt ons niks. Bij een voorklimmersval en de lengte van het wandje zou je een pendel maken tot in de spleet onderaan. Achter elkaar aan dus, als een rups in- en uitzoomend. Wij doen het op een pickel; ijsbijlen zitten nog niet in onze uitrusting. Het gaat traag, maar het gaat. We voelen alledrie wat het betekent om minuten lang te lopen op en schoppen met de voorste punten van je stijgijzers. Niet leuk voor je kuiten... Met het nodige zweet bereiken we de bovenkant, kijken elkaar bezweet maar stoer aan: weer wat nieuws gedaan!
Het is nog een klein half uurtje doorstampen naar de top. Die blijkt door de wind messcherp en met één been aan weerszijden van de top genieten we van fantastisch uitzicht over Zwitserland en Italië. Voorlopig een fraai hoogterecord!