September 2010. We zijn bijgekomen van de Alphubel en willen in deze week een tweede 4000er overschrijden. Het wordt de Allalinhorn via de Hohlaubgrat. Het wordt een relatief korte maar mooie tour, de laaggelegen stukken besteden we uit aan een kabelbaan en de Metro Alpin, een door de rotsen geboord treinspoortje, in Saas Fee.
Om even voor half acht opent de kabelbaan en we zijn er een paar minuten van te voren. Tot onze stomme verbazing zijn er een paar honderd wachtenden voor ons, skiërs… Het blijken de nationale teams van Zweden, Andorra, Rusland, Italië en nog wat landen. Zomertraining. Omdat wij niet tot het eindpunt meegaan, mogen we voordringen van de liftbaas, tof. Het helpt weinig want de skiërs rennen om klokslag 7.30u het kabelbaanstation in en proppen zich, lopend op sportschoenen, crocs of teenslippers, met dikke tassen en ski's op de schouder, in de eerste gondels. Veetransport!
Wij gaan er op Felskinn (3300m) uit en besluiten daar te ontbijten in de hoop dat daarna die skiërs wel allemaal naar hun piste getransporteerd zullen zijn. Dat werkt gelukkig. Als we een half uurtje later de Metro Alpin in stappen zitten we er met maar een paar skiërs en 2 franse klimmers. We hebben aangemeld maar de metro rijdt ons station voorbij. Hij blijkt eerst de skiërs boven af te leveren op Mittel Allalinen vervolgens ons op de terugweg bij het mini-stationnetje Hohlaub (3300m). Een trapje en twintig passen verder spuugt een buis van golfplaat ons op de Hohlaubgletscher. Inmiddels dik na 09.00u.
De klim is hiervandaan goed zichtbaar: de gletscher oversteken, stijgen tot op de graat en die volgen tot 50m onder de top vanwaar we nog een meter of 30 2e graads rots wacht. Bram leidt en na 3 uur (incl. lunchpauze) bereiken we het laatste en tevens moeilijkste stuk, de rots.
Op wrijvingsschoentjes, uitgerust en op zeeniveau, zoals we gewend zijn in onze Nederlandse klimhallen, is dit een eitje. Op stijgijzers, wat vermoeider, op 4000m en met losse rotsblokken en wat sneeuw is het lastiger. Bram draait z'n handen er niet voor om en klimt voor, het is goed behaakt en er hangen wat stukken hulptouw met knopen waaraan je redelijk houvast hebt.